“Benim dünyaya gelmeme sebep olan hadise bir cinsel ilişki ve (bu) zevk veren bir şey, iki kişi zevk alıyor oradan bir şey çıkıyor. O varlığın üzerine dünyanın yükünü yüklüyosunuz. Bir yığın ideoloji, idealler, hayaller kuruyosunuz, emeller kuruyosunuz. En nihayet bir sperm fırlamasısın yani, buradan şimdi bu insan idrak akıl sahibi olarak geliyor. Dünyaya gözünü açıp kendini bilmeye başladığı andan itibaren, ortalama bugünkü Türkiye’de, 80 yıllık bir ömür sonunda bir günde pat diye de gidiyor öteye. Ötesi var mı, ötede ne var konuları henüz keşfedilmemiş, din bu konuya ilişkin bir şeyler söylüyor, buna iman et ve ikna ol diyor, fakat çok şey söylüyor gibi konuşuyor ama pek bir şey söylediği (yok). Pek bir şey söylemediği gibi bir şey ortaya çıkıyor, ya bir ahiretten bahsediyor (ama) bu kitabın kendi dönemindeki muhataplarının itiraz ve argümantasyonu çerçevesinde bir polemikten başka bir şey yapılmadığını görüyorsunuz. Ee kısacası, benim bu dünyada alemde yerim ne?
Benim buraya gönderilmemin amacı ne?
Bir de 80 yıllık ömür neye değer olarak yaşanabilir? Yani ne uğruna yaşansa ki giderken ah yani bu hikaye değdi yani, denebilecek? Bir inanç uğruna mı?
İdeoloji uğruna mı? Ya bunları sorgularken dinin söylediklerinden pek mutmain olmadım doğrusu.”(1)
Bu sözlerin devamı var mı? Varsa devamında neler söyleniyor? Bunları bilemiyorum, cımbızlama yapmış olmayalım, haksızlık yapmak istemem (bilen varsa linkini paylaşabilir) ama Öztürk bunları zaten başka konuşmalarında da söylüyor, burada içindekileri biraz daha net ve açık söylüyor, aradaki fark bu.
Fakat böyle bir konuya “haz veren cinsel ilişki, iki kişi zevk alıyor, sperm” vs gibi sözlerle başlamanın mantığı nedir? Bunu da anlayabilmiş değilim.
Kanaatimce sadece teolojik açıdan değil psikolojik açıdan da tahlile muhtaç bir konuşma bu, öyle görünüyor.
Allah sonumuzu hayreylesin.
1-Ankara Us Atölyesi Felsefe konferansındaki konuşması
