II. Dünya Savaşı çıktığında ABD’nin elinde 33 Milyar dolarlık altın vardı.
O dönemde altın rezerv paraydı ve basılan paranın karşılığı altın olarak bulundurmak gerekiyordu.
ABD II. Dünya Savaşı’nda çok büyük riske girdi.
Savaş bittiğinde ellerinde sadece 4 Milyar dolarlık altın kalmıştı.
Büyük riske girilmiş varını yoğunu savaşa harcamış olan ABD savaşı kazanınca hem bu harcananları hem de dünyada yeni bir ekonomik düzen kurması gerekiyordu.
Tabii bizimkilerin bu kurulacak yeni düzenden haberleri bile yoktu.
Birazda İsmet Paşa’nın Almanlara göz kırpması bizimkileri biraz korkutmuştu.
İsmet Paşa ve ordudan birçok subay Adolf Hitler bıyığı bırakmıştı ve tüm dünya bunu biliyordu.
Burada Mareşal Fevzi Çakmak’ı rahmetle anmak lazım, o olaylara hakimdi ve Almanlara asla güvenilmesi gerektiğini biliyor Trakya’yı boydan boya Almanlara karşı savunma mevzi olarak hazırlamıştı.
Savaşı kazananlar tarafında iki görüş ortaya çıktı.
Birincisi Bretton Woods
İkincisi Keynesyen.
Bu konu o kadar önemli ki,
Biz eğitim müfredatı olarak Osmanlı Hanedanı ve Cumhuriyetin ilk yıllarındaki tarihten ileri gidemedik.
Ne çok ileri gidebiliyoruz ne çok yakına gelebiliyoruz.
W.Churchill’ün bir sözü var…
“Ne kadar geriye bakarsanız, o kadar ileriyi görebilirsiniz.”
Bu konuda yazmaya devam edeceğim..
