Görünürde aşağıdaki tweette problem yok gibidir. Kadınların camiye gidebileceğini söylüyor. Peki mesele bu kadar basit mi? Değil. Madde madde gidelim:
1. Hz. Peygamber dönemi diyerek istismarda bulunmamak lazım. Hz. Peygamber dönemi bir bütündür. Hz. Peygamber döneminde hiçbir kadın bürokratik görev almamış. Yönetimde bulunmamış. Hakim ve savcılık yapmamış. Peki Kadem mensupları Hz. Peygamber dönemi diyerek bunları savunabilir mi?
2. Evet, Hz. Peygamber döneminde kadınlar vakit namazlarına cuma ve bayramlara katılabiliyordu. Peki bunu neden “özgürlük” kılıfıyla verme gereği hissediyoruz? Onlar camiye özgürlük olsun diye mi gidiyorlardı yoksa dinlerini öğrenmek için mi? Kadem mensupları camiye sırf özgür hissetmek için mi gidecekler yoksa hakikaten ibadet şuuruyla ve dinlerini öğrenmek için mi? Hakikaten dinlerini öğrenmek gibi bir dertleri var mı? Var da bunu öğrenmenin tek yolu camiler mi?
3. Kadınların camiye gitmemelerinin sebebi, Kur’an’dan ve sünnetten kopuş mudur? Yoksa toplumsal, bireysel şartlar mıdır? Kur’an’da zaten bu konu ile ilgili en ufak bir ima yoktur. Dolayısıyla Kur’an’dan kopuş demek retorikten öteye geçmez. Peki sünnetten kopuş mudur? Buna kopuş diyebilmek için Resulullah’ın bunu kadınlara farz, hadi onu geçelim, kuvvetli bir sünnet kılması gerekir. Ki, kadınlar buna riayet etmediklerinde kopuştan bahsedebilelim. Peki var mı böyle bir şey? Oysa tam aksi var.
4. Kadınların Hz. Peygamber döneminde camiye gitmeleri, sürekli 5 vakti ve cumayı cemaatle kıldıklarını göstermez. Cemaate katılmak onlara tanınan bir izindir. Onların camiye gitmelerine yönelik bir teşvik bulunmamaktadır. Aksine evde kılmalarına yönelik teşvik vardır. Kadem mensupları bu teşviği de dikkate alacaklar mıdır?
5. Hz. Peygamber döneminde kadınlar, erkeklerin ve çocukların arkasında namaz kılıyorlardı. Kadem mensupları bu sünneti de kabul edebilecekler midir?
Bütün bu eleştirilere rağmen elbette kadınlar için de camilerde rahat ibadet edebilecekleri mekanların hazırlanabileceğini söylemek bizim için bir sorumluluktur. Bunu talep etmek başka bir şey, sanki Müslümanlar kadınlara baskı yapıyorlarmış gibi bunu özgürlük kılıfıyla sunmak bambaşka bir şeydir.
