Artık tüm ülkenin gündeminden çıkmış olan eğitim de sopanın şimdilerde eğitim sopası olarak istihdamına tanık oluyoruz. Mevcut iktidarı eğitim sopasıyla dövmek normalde yardımcı bir unsurdur. Asıl sopa genellikle ekonomidir. Mutfak ta ki yangın derlerdi. Çiftçinin giderleri ve mahsulün değerinde alımının yoksunluğu dile getirilirdi. Aslında o zamanlarda da muhalefet sadece eleştirmek için kullanırdı bunları ve içten içe;
-Yahu şunları bir devirip yerlerine geçelim de ondan sonra ne yapacağımıza bakarız.
Ardından bir şekilde yönetimi ele geçiren muhalifler önceki iktidarı aratırken bir diğer yandan da kendi beceriksizliklerinin suçunu önceki iktidara atmak konusunda yüz kızarması yaşamadan nutuk atarlardı.
Yani devri sabık edebiyatı işleme konulmuş olurdu. Bu sırada kısa süreli hükümetler birbirini kovalarken her gelen ne kadar kalabilirim hesabının yanına fırsat elde iken ne yap/çal/abilrim bonusunu millete fatura ederlerdi.
Gelgelelim zaman değişti.
Artık sadece bunlar yeterli olmayacak gibi görününce eğitim de işin içine girmiş oluyor.
Üstüne üstlük siyasi irade itiraf edip de eğitimde başarılı olamadık deyince işler sarpa sarıyor. Samimi bir itirafla bir şeyler yapılmasını istemenin bedeli muhalefetin eline koz olmaktan başka bir şeye yaramamış oluyor. Biraz da tuzundan koyup sorumlu bakan birileriyle ağız dalaşına girip hem de ispatı kolay olan bir meselede sivil toplumu işaret edince tam tamlar çalınmaya başlıyor. Bir bakan değişiminin arifesinde olduğumuz izlenimi kolayca ortaya çıkıyor.
Ama bu sefer sadece bakan değil tüm hükumet hedefte. Ya da bakan değişse de artık gelinen noktada ister sınav yaparak ister sadece ders dinleme yapılmak suretiyle uzman ya da başöğretmen yapılsın kimse öğretmenlerin kalbini kolay kolay kazanamayacak gibi iktidar namına. Hem meslek kanunu çıkar hem mesleği tartışılır hale getir. Olacak şey miydi Allah aşkına bu. Eğitim sopası ekonominin önüne geçmez belki ama bu sıralar at başı gidiyor demek pekâlâ mümkün.
Aman dikkat Sayın Bakan. Bakan ama görmeyenlerden olmayınız.
