İslam’a ve kutsallarına yönelmiş aşağılık saldırı özgürlük (!), başka inanışlara ve kutsallara yönelen suç.
Diyanete, imam hatibe, ilahiyata ve mensuplarına yapılan itibar suikasti özgürlük (!); medreseye, tekkeye ve mensuplarına yapılanlar hadsiz ve haksız.
Akademisyenin hezeyanı akademik özgürlük (!), akademi dışındakininki cahillik ve had bilmezlik. (Bu ve öncekinin tam tersi de geçerli)
Bazı dini kabuller, pratikler, düşünce ve siyasi tercih bakımından muhalif olduklarımıza yönelen oklar özgürlük (!), bize ve bizden olana yönelenler katliam teşebbüsü.
“Bizden olan”ın hezeyanı özgürlük (!), olmayanınki deli saçması, en hafif ifadeyle terbiyesizlik.
İktidara ve mensuplarına iftira ve hakaretin her türlüsü özgürlük (!), muhalefete ve mensuplarına ahlaksızlık ve suç ya da tam tersi.
Çocuğun ebeveynine, öğrencinin hocasına karşı kaba, çirkin söz ve tavırları özgürlük (!), anne-babanın veya öğretmenin basit uyarısı bile şiddet…
Anlaşılan o ki, ahlak değerlerinin yeşermesinin ve erdemli toplum inşasının vazgeçilemez gereği olan özgürlük, bu gidişle başımıza çok dert açacak. Çünkü herkesin özgürlüğü kendisine/kendisince.
Bütün bunlarla birlikte bir ittifak noktası da yok değil. Başkalarına özgürlük, tahammül, müsamaha çağrılarında bulunanların doğrudan kendilerine veya menfaatlerine dokunun, görün özgürlük neymiş!
