Tam kapanma kararına uymak adına bizler camiye giderken bile saatlere dikkat ederken, dışarda banka önleri, marketler, cadde ve sokaklar alışveriş eden, gezen, oturan, sohbet eden kalabalıklarla dolup taşmakta. Kimsenin denetlemediği bu kalabalıklar sanki tam kapanmayı tam açılma olarak anlamış ve bugünleri bir tür tatil zamanı gibi kullanmaktalar.
Kapanma kararı açıklanırken insanların sadece bakkala veya markete gitmek için evden çıkacağı, marketlerin de sadece gıda ve temizlik maddesi satacağı belirtilmiş olmasına rağmen, ne insanlar ne de çay bardağından parfüme kadar her şeyi satan marketlerin bu düzenlemelere uyduğu yok.
Eğer verilen kararın sıkı denetlenemeyeceği baştan bilinmekte ise, o zaman bunca işyerinin kapatılıp onca esnafın devlete küsmesine sebep olmanın ne toplumsal ne de siyasal bir getirisi olmamış demektir. Ağa ile uşağının hikayesinde olduğu gibi bu işi niye yaptıklarını bir türlü anlayamayan ilgililer, gerçi kira yardımı, destek yardımı, sosyal yardım gibi kalemlerle ortamı yatıştırmaya çalışmaktalar. Ama denetlenmeksizin insanların (henüz) iki hafta işinden edilmesi, hastanelerde ve aşılamadaki başarıyı bile şimdiden silip süpürmüş, hükümete diş bileyen insanların sayısını kat kat arttırmıştır.
Kemal Tahir pek çok romanında “Osmanlıda yasak en fazla üç gün sürer yeğenim” sözünü kullanmıştı. Yöneticilerimiz Osmanlı torunu olmadıklarını iddia edemeyeceklerine göre, şimdi biz Kemal Tahir’i haklı mı bulmalıyız acaba?
