Dünya’ya hâkimiyetini kurmuş, istediği yerde istediği gibi cirit atıyor. Canın istediğini, istediği gibi ve hiç geri kalmadan hemen yapıyor. Tabiatın ve yeryüzünün sunduğu tüm imkânları hoyratça harcıyor. Bununla da yetinmeyip kendi türü, cinsi, ırkından artık ne derseniz deyin insanlar, insanları acımasızca katlediyorlar. Buna savaş deyin, harp deyin, terör deyin hepsi birdir. İnsanın canavara dönüşmüş, insanlıktan çıkmış halidir.
Halbuki, insan bizim inancımızda yeryüzünün halifesi olarak yaratılmıştır. Rahman ve Rahim olan Allah’ın rahmetinin, merhametinin temsilcisi olarak yeryüzünde sadece insanlara değil, tüm canlılara sevgi, şefkat, merhamet enginliği ile kucaklayacak. İnsanları öldürmeyi ve eziyet etmeyi bir kenara bırakın Allah’ın rahmetinden aldığı merhamet duygusuyla hayvanları ve bitkileri dahi sebepsiz yere öldürmeyecek ve eziyet bile etmeyecek, güzelim doğayı menfaati için yok etmeyecek. Bu üstün vasıflarla bezenmiş insan tabi ki kendi ırkıyla ve türüyle, çevresiyle ve arkadaşıyla da kardeş kardeş geçinip gidecek. İşte yeryüzünün halifesine yakışan ve olması gereken budur.
Bizler Allah’ın halifesiyiz, temsilcisiyiz. Bu şu demek, Allah’ın sıfatları, isimleri var. Bu isimlerle, mesela Rahman ismiyle canlılara merhamet eder, bütün ihtiyaçlarını karşılar. Kahhar ismiyle zalimlere boyun eğdirir. İnsanda bu isimlerin çok hem de çok küçük numuneleri vardır şefkat, merhamet, canilik, hiddet vb yalnız su fark var, Allah ile aramızda, O’nun isimleri sonsuz kudretle işliyor bizimkisi ise O’nun bize takdir ettiği irade gücü kadar yani bizim fiillerimiz, düşüncelerimiz sınırlıdır. Bizim halife, Allah’ın temsilcisi olmamızın en büyük nişanı akletmemizdir. Akletmek , düşünmek ve düşünvelerimizi uygulamak ve yapmaktır. Bu akletmek iyiliğe de kötülüğe de olabilir. Allah seçimi bize kullarına bırakmış.
Evet insan çift taraflı bir tarafı melek bir tarafı şeytan her insan melek tarafını geliştirip iyi güzel merhamet sahibi olabilir ya da şeytan tarafını geliştirip acımasız gaddar katil olabilir.
Tin suresini hatırlayalım “insan en güzel suret şeklide yaratıldı” buyuruyor ayet-i Kerime yaratılmışların meleklerden, cinlerden, hayvanlardan daha üstünü onların, en akıllısı, en şuurlusu ve hepsinin efendisi. Bu özelliklere sahip varlık yeryüzüne iyiliği hâkim kılması gerekir. Fakat günümüzde her yerde kötülük hâkim. Bu nasıl oluyor derseniz? Ayetin devamında “biz onu insanı aşağıların aşağısına çevirdik ” en üst makamdan birdenbire en alta düşüyor insan, iyilik ve güzellikten kötülüğe yuvarlanıyor.
Bunu nasıl beceriyor, iyiliği nasıl kötülüğe dönüştürüyor diye soracak olursanız, hemen Tin süresine dönelim, az önceki ayetin devamı 6. Ayeti okuyalım “ancak iman edenler ve Salih amel isleyenler aşağıların aşağısına düşmemiştir” evet, iman yani Allah’ı tanımak, bilmek, yegâne güç, kudret sahibi olduğunu, her şeyin yaratıcısı olduğunu, en küçük canlıdan en büyük canlıya kadar varlıkların bütün ihtiyaçlarını karşılayanın Allah olduğunu kalbimizle iman etmemiz halinde en üst makamda en güzel surette ve canlıların efendisi olarak kalmamızı sağlar.
İman demek, Allah’ı bilmenin yanında insanın kendisini de bilmesi demektir. Kendini bilen insan yaratılış gayesini, insanlar arasındaki hak-hukuku, diğer canlılar arasındaki bağını bilir. Böyle kendisini bilen insan merhamet ve şefkat duygularını en üst seviyede etrafına yansıtır.
İman etmeyen Allah’ı tanımayan da hayvandan hatta şeytandan daha aşağı düşer. İşte böyle insan da bütün kötülükleri yapar.
Demek terörün kaynağı, Allah’ı tanımamak, bilmemek yani kendini bilmemekmiş. Allah’ın kendine verdiği halifelik nimetinden haberdar olmaması imiş. Eh ne diyelim böyle insanlara?
Tin suresi:
1- Andolsun o incire, o zeytine,
2- Sinin (Sina) dağına
3- ve bu güvenli beldeye ki,
4- Biz insanı en güzel biçimde yarattık.
5- Sonra da çevirdik aşağıların aşağısına kaktık.
6- Ancak iman edip yararlı işler yapan kimseler başka; onlar için kesilmez bir mükafat vardır.
7- O halde artık sana dini ne yalanlatabilir?
8- Allah hakimlerin hakimi değil mi?
