Rabbim hidayet nasip eylesin. O bir yana ilahiyatçılar hakkında bir hususa dikkat çekmek isterim. Mustafa Öztürk ve onun gibiler ilahiyatçıların itibarını maalesef zedeliyorlar. (Şunu da söyleyeyim: Bu gibilerin bu durum umurlarında bile değil, onların umurlarında olan düşünceyi -nasıl olursa olsun- ifade etme özgürlüğüdür) Dün bu görevi Yaşar Nuri Öztürk ve Zekeriya Beyaz üstlenmişti. Yazık! Mustafa Öztürk’ün yolu da onlarla kesişti. Alarm zili çalıyor: İlahiyatlarda onun gibilerin sayısı gittikçe artıyor. Şu anda sayıları az belki ama artış bir gerçek. Aşağıda bir kitaptan bir sayfa paylaştım. Bunu bir WhatsApp grubunda paylaştığımda bana şöyle tepki verdiler: Olmaz böyle şey, ilahiyatlarda böyle şey olmaz, yazar yalan söylüyor. Mustafa Öztürk’ün söylediklerini hesaba katarak siz karar verin, ilahiyatlarda böyle şeyler olur mu olmaz mı diye… Dün bu tip şeyler belki çok çok nadir olurdu ancak şimdi vak’ayı adiyeden olmaya aday… Biz ilahiyatçılar içerisinde şu tür görüşler de var ancak henüz piyasaya çıkmadılar, şimdiden haber edeyim:
Peygamberimize çok rahat Muhammed diye hitap edilebilir, ancak Resulullah Nebiyullah, Hz. Peygamber demek daha şıktır. (Bunu Hilal TV bir ara yapmış, çok tepki almıştı)
Hz Peygamber namaz vakitlerini iş vakitlerine göre ayarlamıştır. Dolayısıyla bugün de namaz vakitleri iş vakitlerine göre ayarlanabilir. Sabah işe gitmeden önce bir vakit akşam işten dönuldugunde bir vakit olmak üzere iki vakit namaz kılınabilir.
Bakalım aklımızı başımıza ne zaman alacağız… Her şeye rağmen bu tip insanların hezeyanları karşısında sükunetimizi korumalı, tepki vermeli ama taşkınlık yapmamalıyız. Ve son olarak fikir sapkın olsa dahi ona fikirle cevap vermeliyiz.
