Kılıçdaroğlu kaset marifetiyle CHP’nin başına geldiği anda bu partinin ‘Atatürk’ün partisi’ olma misyonuna kefen biçildi.
Ama bu o kadar kolay değildi. Çünkü %25’i partinin arkasında tutan tek şey Atatürk nostaljisi idi. Bunun dışında CHP’de ne politika ne de vizyon vardı. Kılıçdaroğlu gelir gelmez İnönü gibi yapıp Atatürk büst ve posterlerini kaldırmaya kalksaydı parti güneş görmüş kar gibi erirdi.
Nitekim Atatürk posterini çöpe atan birinin kim olduğunun üstü örtüldü. Ama bunu eleştiri konusu yapan Aylin Nazlı Aka, dedikoducu diye partiden ihraç edildi. Muharrem İnce’nin Atatürk bayrağı açacağı anlaşılınca da yeniden alınmakla kalınmadı, kadın kollarına başkan yapıldı.
CHP projesinin esası, onun yurtseverlik olarak tanımlayabileceğimiz Atatürk kavramından arındırılmasına dayanır. Bu nedenle Atatürk’e duygusal bağları olanlar yavaş yavaş patiden uzaklaştırıldı. Sıra Muharrem İnce’ye gelmişti ama bu o kadar da kolay değildi. Bunu gören İnce de son bir hamleyle karşı atağa geçti. Memleket hareketi sadece İnce’nin değil, Atatürkçülüğün CHP içindeki var olma yok olma mücadelesidir.
Kılıçdaroğlu başta olmak üzere CHP yönetiminin Atatürk’e hala değer veriyormuş gibi davranması, konuşması, süslü bir yalan, bir aldatmacadır. Onlar bundan vazgeçecekler ama taban tarafından tecrit edilmekten korkuyorlar. O zaman CHP’yi Türkiye’nin yerli ve milli çizgisinin karşısına blok olarak dikme hesapları suya düşer. Sırf bu yüzden, yani CHP içerisinde önemli bir kesimin yurtseverlik duygusu güçlü olduğundan 15 Temmuzda ‘tiyatro, miyatro, kontrollü’ söylemlerine rağmen bunu başaramadılar. Çünkü CHP ye oy veren kesimde yurtseverliği yaşatan duygu, Atatürkçülük ruhudur.
Bir partinin kendini yenileme, değişmiş zamanın gadrine uğrayıp da eriyip gitmeye karşı direnme çabasını anlarım. Dahası normal karşılarım. CHP yenilenmek için altı oku yeniden yorumlamaya soyunsa, bunun için ideolojik politik bir tartışma başlatsa, Türkiye’nin meseleleri üzerine kafa yorucu çalışmalar yapsa bunu yenilenme çabası olarak değerlendiririm. Hatta olumlu bulurum. Ama onlar bunu yapmıyor, tam tersine Atatürk figürünü alabildiğine sömürüyor, istismar ediyorlar; Neden? Çünkü onların derdi CHP’yi erimekten kurtarmak değil, Türkiye’ye fayda sağlayıcı girişimler değil, fitne fesatla nüfusun önemli bir kısmını Türkiye’nin gelişim hamlesinin karşısına dikmek. Aldıkları talimat budur.
İşte şimdi Atatürk figürünü de zayıflatma zamanının geldiği hesaplanmış olacak ki düğmeye basıldı.
Başlatıcı olarak Canan seçildi. Bundan sonra ‘ama Atatürk de abartıldığı kadar değildi’ yollu söylemleri duymaya, işitmeye başlayacağız. Ben Atatürk’ün ve de Atatürkçülüğün tabu yapılmamasından, eleştirilmesinden yana olan ve de zaman zaman eleştiren biriyim. Atatürk’e bir kutsiyet atfetmiş değilim. Ama CHP’de yapılmak istenen şey bu değil. CHP yönetiminin uzun zamandır kendi ülkesi ve milletine karşı politikalarını Atatürk maskesi ardına saklanarak yürütmekte oluşunu sineye çeken ama içinden onaylamayan yurtsever kesimine operasyon çekmek. Yani onları Atatürksüzleştirmek. Böylece daha rijid, daha stabil bir kitleye dönüştürme derdindeler.
