Dün AYASOFYA’da ailecek ilk namazımızı kılma şerefine eriştik. Gidişte Metro’nun her vagonuna ve şehir hatları vapuru salonuna konmuş devasa ekranda Modyo TV’nin İBB için hazırladığı “1. yıldönümü” adlı programdaki görüntüleri zorunlu olarak izledik. “Bir yıl önce kapalı yapılan İBB meclis toplantıları artık canlı yayınlanıyor, bir yıl önce kapalı kapılar ardında yapılan ihaleler artık herkese açık yapılıyor, bir yıl önce..vs” şeklindeki çoğu yalan ve yanlış bilgiler bu programda yolcuların beynine sürekli kazınmaktaydı.
Dönüşte bindiğimiz İstanbul’un iki ucunu birbirine bağlayan TCDD’nin Marmaray’ında ise tam bir sessizlik hakimdi. Nedense kimsenin aklına Metro’lardaki gibi her vagona çift yönlü ekran koyup devletin yaptığı bunca açılışı, temel atmaları, projeleri, başarıları, yurtiçi ve yurtdışındaki atılımları haber tarzında halka ulaştırmak gelmemişti.
Tamam, hayat boyu maaş alma garantisine sahip memur takımındaki hiç kimseden böyle angarya (!) bir işe gönüllü talip olması beklenmeyebilir. Bu durumda, halkın eğilimlerini önemseyen (!), aldığı maaşın hakkını vermek için kendini paralayan (!), mesai saatleri dışında da devlete yarar sağlayacak ek çalışmalarda bulunmak için can atan (!) bakanlık yönetimindeki bazı zevatın böyle bir işe omuz atması gerekmez mi? Ellerindeki hazır, itiraz hakkı olmayan, metazori izleyici/yolcu kitlesine devletin ve kendi bakanlığının yaptığı onca yatırımı, çalışmayı, başarıyı (en azından Metro’lardaki uygulamayı örnek alıp) gündeme getiremeyecek kadar beceriksiz olmaları mümkün olabilir mi? Olmamalı elbette..
Mevcut duruma bakınca, aslında kaybedilmeyen ama rakip adaya bizzat altın tepside sunulan İBB başkanından daha çok dayak yiyecekler gibi görünüyor. Eğer adam bir yıllık başkanlığının reklamını bu kadar abartılı şekilde yapabiliyorsa, 4. yıl sonunda karşısındaki beceriksizler ordusunu ezer geçer, 2. dönemine “merhaba!” der. Diğerleri ise “ama küskünler, poşetçiler, patates soğancılar vs.” tarzı bahanelerin yenilerini bularak kendilerini avutmaya devam eder.
Böyle Giderse…
