Bu nasıl bir başlık bu nasıl bir yazı diye sormayın sakın! Dikkat çekmek veya başka bir maksatla yazmadım. Açık konuşmak gerekirse nezaketim ve aile terbiyem bu kadarına müsaade ediyor. Çok daha ağır ifadeler yazmamak için kendimi zor tutuyorum. Emin olun yazımı okuduktan sonra sizlerde bu konuda bana hak vereceksiniz.
Yaklaşık olarak üç aylık bir karantina sürecinin ardından insanlar normal yaşamlarına dönme imkanı buldular. İnsan özelliğiyle sosyal bir varlıktır. Yani Eşrefi Mahlukat olmanın bir yansımasıdır. Onu yeryüzündeki diğer mahluklardan farklı kılan en önemli özelliklerindendir.
Bu yüzden günlük hayatta terbiye ve edep dışı davranış gösterenlere “Biraz insan ol” diye tabirler kullanırız. Ya da edep dışı davranış gösterenlere “İnsanlıktan nasibini almamış” deriz. Bugün sizlere bu ifadelerin daha ağırını hak eden bir vakadan bahsedeceğiz. Keza bizler kalemimizi sadece hak yolunda hakikati dile getirmek adına kullanma gayreti içerisindeyiz.
Dün bir ayakkabı mağazasında yaşanan olayın videosu internette yayınlanınca gözlerimize inanamadığımız bir tablo ile karşılaştık. Sırf annesi istediği ayakkabıyı almadı diye kızı tarafından darp edilen merdivenlerden aşağı atılan annenin hazin hikayesi! Annenin tek suçu kızından biraz daha ekonomik bir model seçmesini istemesidir.
Çoğunuz muhtemelen benim gibi gözleri ile gördüğüne inanamadı veya inanmak istemedi. Bir evlat düşünün ki istediği ayakkabıyı almadığı için ayakları cennet müjdecisi annesini merdivenlerden aşağı itsin.
Yanlış duymadınız dostlar. Bunu yapan sözde bir insan evladı! SÖZDE diyorum çünkü vahşi doğada herhangi bir HAYVAN dahi bunu annesine yapmaz biliyoruz. Daha kötüsü ne biliyor musunuz? Bu sözde insan müsveddesi merdivenlerden aşağı itip düşürdüğü annesine bırakın pişmanlık duyup el uzatmayı vahşi bir hayvan misali bağıra çağıra hakarete devam ediyor.
Ve bu hayvani saldırganlığını savunmaya çalışıyor. Keşke bu bir rüya olsaydı ya da ahlaksız bir film senaryosu. Maalesef değil. Ve maalesef bu insan müsveddelerinin her geçen gün sayısının arttığına tanık oluyoruz. Peki bizleri bu denli olumsuz düşünmeye iten sebep ne olabilir.
Üzerinde yaşadığımız coğrafyanın isminden mütevellit Ana-dolu yani, Ana Diyarıdır. Bu coğrafyanın inanç ve kültür dünyasında önce Allah sonra Anne ve Baba gelir. Atasına ve ceddine saygı duymayan insan yerine konulmazdı! Okul çağına gelen çocuk eli öpülesi öğretmenlere teslim edilirken “Eti senin kemiği bizim” denilerek adeta talim ve terbiyenin de çerçevesini belirlemiş olurdu.
Bu yüzden henüz 6-7 yaşında bizler anne ve babadan sonra öğretmenlere dolayısı ile tüm büyüklerimize saygı duymanın zorunlu ve bir o kadar değerli olduğunu. Sokakta top oynarken bir büyüğümüz geçecek olsa oyunun en hararetli yerinde durup yol verirdik.
Peki soruyorum kendi kendime bize ne oldu diye? Hangi ara kaybettik bu insanlığı? Biliyorum benim diyen uzmanın cevap vermekte zorlanacağı bir soru. Gözlerim yaşlı izledim o videoyu bir çoğunuz gibi ☹ Neden diye sormayacaksınız tabi.
Aklıma annem geldi. Hani beni dokuz ay karnında taşıyan o mübarek insan. Henüz karnında iken attığımız tekmeler ile canını yaktığımız, ancak kendisinin bu tekmelerden mutlu olduğu Cennetin Asıl Sahipleri. Doğum anında çektiği sancılardan tutunda uykusuz geçen gecelerde yanı başınızdan ayrılmayan Koruyucu Meleğimiz!
Bu yüzdendir öfkem. Bu nerden bakılırsa bakılsın affı ve hoşgörüsü olmayan bir durum. Kimse bu insan dışı varlığı bana savunmasın. Yıllardır bu toplumun kültür ve inanç dünyasından uzak yaşamış Sözde Psikologların ve Aile Danışmanlarının ürünleri diyebiliriz.
Çocuğuna koruma amaçlı hafif bir fiske vuran anneyi öcü gösteren. Evladına muhabbet ile attığı lastik terlik için İşkence Aracı tanımı yapan bu ülkenin Okumuş Cahilleri ve bunlara destek veren tüm şer odakları gözünüz aydın! Mutlu musunuz?
Amacınıza ulaştınız. Bireysel Özgürlük adı altında Anadolu’nun masum evlatlarını birer vahşi canavara dönüştürdünüz! Ahlak ve edepten yoksun her şeyi maddiyata bağlı Cennet ve Cehennemden bihaber ucube varlıklar çıktı ortaya.
Bayramda anne ve babasının elini öpmeyi çok gören daha düne kadar yerden yere vurduğumuz Gavur dediğimiz milletlerden daha gavur bir nesil yetişmesine katkıda bulundunuz. Memnun musunuz? Dün yaşanan bu elim olayın videosunu lüks mekanlarda elinizde kahvelerinizle keyifle izlemişsinizdir!
Göğsüm kabarıyor ve nefsime yenik düşüyorum! Keşke diyorum annesini merdivenden aşağı itip arakasından tehditler savuran bu ucube yanımda olsaydı da iki sille atsaydım! Bir eğitimci olarak aklım ve izanım kabul etmiyor. Anneye yapılan bu alçak saldırıyı hiçbir şekilde ve mazeret ile mazur göremiyorum.
Son sözüm anne ve babalara olacak. Soruyorum sizlere! Sizlerin hiç mi suçu yok?
Henüz anne karnında doğmamış çocuğunun ayağına maddi olarak dünyaları döken. Ben görmedim o görsün diye elinde ne var ne yok diye tüm varlığınızı uğruna harcadığınız Cennet Kokusu evladınızı ne hale getirdiğinizi görebiliyor musunuz?
Allah, Cennet-Cehennem, Helal-Haram, Günah- Sevap, Şefkat-Merhamet gibi kavramlarından uzak bihaber yetiştirdiğiniz çocuklar bugün sizlere şiddeti makbul görüyor!
Son yıllarda anne babalardan duyduğum bir ifade bu konudaki düşüncelerimi net bir şekilde ortaya koyuyor. Anne ve babaların diline pelesenk olmuş şu cümleyi el birliğiyle ortadan kaldırmadan nesillerin düzelmesi mümkün değildir.
- Kızımın/Oğlumun canı sağ olsun! Ne denli sakıncalı ifade olduğunu anlayın artık…
Peki soruyorum sizlere ne oldu? Sizler bu ifadeyi kullanmaya başladığınız tarihlerden itibaren bu ülkede anne babasını öldüren evlat sayısından haberiniz var mı? Mutlaka evlat değerli bir varlıktır. Cenabı Allah’ın bizler hediyesi ve emanetidir.
Ancak bu emanetler sizin haşa Rabbinizden daha üst mertebede değildir. Velhasıl cahiliye devrinin kırılan Putlarını yeniden canlandırmanın alemi yok. Evlatlarını yaradılış fıtratının dışına çıkarıp haşa kutsallaştırmaya son vermeniz gerekir.
Aksini düşünmek bile istemiyorum. Rabbim cümlemizi böylesi kötü musibetlerin tekrarından uzak eylesin inşallah. Amin!
Selam ve dua ile…
