Yörünge Dergisi

"Türkiye’nin Entelektüel Aklının Buluşma Noktası"

Cuma, Nisan 19, 2024

İslam’a Karşı Silahsız Haçlı Savaşları

İslam’a karşı silahsız Haçlı savaşçıları, öncelikle Müslümanların din ve inanç damarından girerek, kalplerinde ve zihinlerinde İslam’ın esasları ve kaynakları konusunda şüpheler uyandırmak, dolayısıyla dinlerine olan güvenlerini sarsmak yoluna gitmişlerdir.

Türkiye düşmanlarının ülkemizle ilgili işte en son planı

“Şimdiye kadar Hıristiyanlar, İslâm’a hücum ettiler kılıç çektiler. Biz çoktan beri kılıcı kınına koyduk ve Müslümanları, Hıristiyanlığı sevdirmeye yönelmiş bir gayret sergiledik;(…) Müslümanların kalplerine ulaşabilmemiz ancak bununla mümkün olacaktır.” 

“Türkiye tamamen silahsız bir haçlı seferiyle geri alınacaktır.”

İslam düşmanlarının İslam dünyasının en güçlü ülkesi olan Türkiye’ye karşı yıllarca önce başlatmış olduğu Haçlı Savaşı pek çok bilinmezliklerle doludur. Bunlardan en önemlisi, Haçlı Savaşının sıcak harp gibi gözükmesi, ama bin bir çeşit soğuk savaş taktikleriyle dolu olmasıdır. Nitekim hatırlarsınız, bu haçlı savaşı Afganistan’da ve Irak’ta ilk başlarken Müslümanları şaşırtmak için önce sıcak savaş şeklinde kendini göstermişti.

Düşmanın kendi askerlerini ve ordularını kullanmayıp İslam askerlerini ve ordularını kullandığı bu soğuk savaş taktikleri üzerinde ne kadar dursak azdır. Ama fırsat buldukça ve Allah izin verdikçe bu düşman taktikleri üzerinde çok duracağız inşallah!

Şimdi bu haftaki yazımıza başlayalım: Dün kılıcı bıraktıklarını söyleyenler, bugün topu tüfeği, bombayı ve füzeyi bıraktıklarını söyleyerek İslam’la ve İslam ülkeleriyle böyle silahsız savaştıklarını açıklıyorlar:

İslam’a ve Müslümanlara karşı araştırmalarıyla sessiz ve sinsi savaş açan araştırmacılardan Hermann Stieglecker şöyle demiş:

“Şimdiye kadar Hıristiyanlar, İslâm’a hücum etmek (…) için kılıç çektiler. Çoktan beri kılıcı kınına koyduk ve Müslümanları, Hıristiyanlığı sevdirmeye yönelmiş bir gayret sergiledik; (…) Müslümanların kalplerine ulaşabilmemiz ancak bununla mümkün olacaktır…”  [1]

Buradaki kılıcı her türlü silahlar olarak anlayabiliriz. Değerlendirmelerimize kaldığı yerden devam edelim.

Stieglecker “kılıçsız” savaşında o kadar ileri gitmiştir ki, İslam akaidini bozmağa yönelik “Die Clau benslenren des İslam” adlı 834 sayfa tutan 4 ciltlik bir eseri bunlardan sadece birisidir.

ABD: “Bir fetih savaşına girmiş askerler olduğunuzu unutmayınız”

İslam’la savaşın nasıl bir nitelikte olduğunu anlatan bu sözler, Hıristiyan misyoner merkezlerinden verilen bir talimatı hatırlatıyor. Ünlü ABCFM merkezlerinden Hıristiyan misyonerlere verilen söz konusu talimatta şöyle deniyor:

Bir fetih savaşına girmiş askerler olduğunuzu unutmayın.(…) Bu mukaddes ve vaat edilmiş topraklar (Türkiye toprakları) silahsız bir haçlı seferiyle geri alınacaktır.”  [2]

İslam’a karşı silahsız Haçlı savaşçıları, öncelikle Müslümanların din ve inanç damarından girerek, kalplerinde ve zihinlerinde İslam’ın esasları ve kaynakları konusunda şüpheler uyandırmak, dolayısıyla dinlerine olan güvenlerini sarsmak yoluna gitmişlerdir.

Amerikalı İşadamı-misyoner Al Dobra’nın sözleri de aynı sessiz ve sinsi savaşı anlatmıştır:

“Amacım bir Müslüman’ı dininden döndürmek değil.(…) Hedefim (olan attığım tohum) önce çürüyecek, sonra çatlayacak ve (fidan) büyüyecek; (o kişiler) giderek dinlerini sorgulamaya başlayacaklar.”  [3]

İslam anlayışını bozmak için İslam araştırmaları

Batılılar zihin savaşında Müslümanların kafalarında ve kalplerinde fitne tohumları ekmek ve şüpheler uyandırmak için, pek çok Kur’an-ı Kerim tercümesi hazırlamışlardır. İslâm Tarihi, Kelam, Fıkıh, İslâm Felsefesi, İslâm Tasavvufu, Kur’an ve Hadis ile ilgili araştırmalar yapmışlar, sahabe, tabiûn (Sahabenin talebeleri), müctehid imamlar, fıkıhçılar, hadisçiler, hadis ravileri, cerh ve ta‘dîl ilmi, rivayet sahipleri hakkında derin çalışmalar yapmışlardır.  [4]

Cumhuriyet Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Hadis Anabilim Dalı Öğretim Üyesi Doç. Dr. Cemal Agırman’ın araştırmasında  [5] yer alan örnekler şöyledir:

 “D.S. Margoriouth (1858-1940), Eaerly Development of İslâm (İslâm’ın İlk Devirlerindeki Gelişimi) adlı eserinde, Hz. Peygamber’in Kur’an’ın dışında geriye hiçbir sünnet ya da hadis bırakmadığını; Hz. Muhammed’den sonra ilk İslâm toplumunun uyguladığı sünnetin Hz. Peygamber’in sünneti olmayıp Kur’an vasıtasıyla tâdile uğrayan İslâm öncesi Arap örfü olduğunu; sonraki nesillerin bu örfe otorite ve normatiflik sağlamak amacıyla “Hz. Peygamber’in sünneti” kavramını geliştirip hadis mekanizmasını uydurduklarını   [6] dolayısıyla hukukun ikinci kaynağının Peygamberle bir araya gelmiş otorite şahısların onay ve adeti olduğunu belirtmektedir.  [7]

William Muir ve Aloys Sprenger, Hadis Edebiyatının Hz. Peygamber’in fiillerini ve sözlerini gerçek manada yansıtıp yansıtmadığını, onun naklinin güvenilir olup olmadığını ve sahih olan hadisleri sahih olmayanlardan ayırt etmeye dair klasik metotların geçerli olup almadığını sorgulayan ilk oryantalistler oldu.  [8]

Batı, İslam’a özellikle peygamberimize neden cepheden saldırmıyor?

Sprenger, ayrıca, “Das Leben und die Lehre des Mohammad : Muhammed’in Hayatı ve Öğretileri” adlı kitabında Hz. Peygamber’in (SAS) risaletini, yabancı unsurlardan ve özellikle Hıristiyanlıktan nasıl ve ne kadar etkilendiğini ve bunun gibi daha pek çok İslâm’ın temel inanç ve kabullerini şüphe uyandırıcı bir üslûpla tartıştı. [9]

Misyoner faaliyetlerinin en etkili biçimde gerçekleştirilebileceği yöntem, “‘Muhammedanizm’e cepheden saldırmak değil”di. “Aksine yeni fikirlerin, bu inancın temelini aşındırmasını beklemek yeterli olacaktı. ” [10] Misyoner oryantalistlerin en büyük amacı, Hz. Muhammed’in peygamberliğini reddetmek ve Kur’an’ın vahiy olduğu konusundaki inancı çürütmekti. Bir başka deyişle oryantalistlerin İslâm konusundaki çalışmaları, onu anlamak için değil, gözden düşürebilmek içindi. [11]

Hristiyan-Yahudi ittifakı:“İslam bizden üretildi”

Ana hedef; Peygamberin hayatı, Kur’an ve Hadislerdi. Bu nedenle Ondokuzuncu Yüzyılın ikinci yarısında birçok oryantalist, Hz. Peygamber’in hayatı hakkında kitaplar yazdı. [12]

Kur’an üzerindeki araştırmalarda, oryantalistin asıl meselesi, genellikle ya Kur’an’da, İslâm öncesi Arap adetleri ve geleneklerinden ödünç alınmış veya taklit edilmiş fikirleri bulmaya çalışmak ya da Kur’an’ın Hıristiyanlık ve Musevîlikten türetildiğini ispat etmektir. [13]

Batı’nın bütün derdi kendini asıl ve merkez kabul edip İslâm’ı kendine uydurmak, kendi değerleriyle özdeşleştirmektir. Kendi bakış açılarının Müslümanlar tarafından içselleştirilmesidir.”  [14]

Müslümanlara karşı silahlarını bırakıp da savaşı zihinlerde ve yüreklerde kazanmağa çalışan Batılı sömürgeci İslam araştırmacıları genç nesillerin kafalarına “İslâm’ın, Hıristiyan ve Musevî geleneklerinin bir türevi olduğu” [15]“Orijinal olmadığı”  [16] fitne tohumunu ekmeğe çalışmışlardır.

Asıl amaç “Müslümanları İslam’la Hristiyanlığa yaklaştırmak mı?

Bunlardan Gibb ve Von Grunebaum, “Hz. Muhammed’in peygamberliği ve dinini, Hıristiyan ve Yahudî geleneklerinden kaynaklanan yönleri ile tanımlamayı tercih eder. Bu ikisi olmadan İslâm kavranamaz.” demiştir. Grunebaum “Hıristiyan ve Yahudî inanç kalıplarının İslâm Peygamber’inin fikirlerinin oluşumunda büyük önemi olduğunu, Tevrat ve İncil’deki özlerin, Kur’an’ın oluşmasında etkili olduklarını” söylemiş ve  “Kur’an’daki fikirler, Peygamber’in kendi fikirleridir.” Demiştir.  [17] Hatta “Kur’an’ın yazarının, Hz. Peygamber olduğunu” ileri sürmüştür. [18]

Müslümanların kafalarına fitne tohumu ekenler “İslâm eksik ve hatalı bir Hıristiyanlıktır; yani, “Hıristiyanlığın bozulmaya uğramış biçimidir.” Demişlerdir.  [19] Bu fitnecilerden Dr. Cragg’ın asıl amacı, “Müslümanları İslâm vasıtasıyla Hıristiyanlığa yakınlaştırmaktır.” [20]

Savaş yöntemini değiştirip kılıçlarını/silahlarını bırakan Batılı sömürgecilerin“Müslümanları İslam vasıtasıyla Hıristiyanlığa yakınlaştırma” yöntemlerini, bugün aynı zamanda Amerikan sömürgeciliğine ve AB sömürgeciliğine yakınlaştırma şeklinde de anlamamız gerekir.

Nitekim ABD Eski Başkanı Obama’nın Kahire’de El-Ezher İslam Üniversitesi’nde İslam dünyasına hitaben yaptığı konuşmada “Esselamü aleyküm” diye söze başlaması ve Kur’an-ı Kerim’den ayetler sıralaması yöntemin sömürgeci stratejilerinde ne kadar büyük boyutlara vardığını gösteriyor.

Batılı sömürgecilerin, İslam’a karşı silahsız ve sessiz savaşlarında, Müslüman kitlelerin zihinlerine ve kalplerine atılan, örneklerini verdiğimiz şüphe ve fitne tohumları elbette dinini bilen ve İslam’a derinden inanmış bulunan bilinçli kesimlerde hiç bir etki meydana getirmeyecektir.

Ancak İslam’ı bilmeyen ve bilinçli olmayan korunmasız ve savunmasız genç kuşaklarda şüphe ve fitne tohumlarının zamanla nasıl yıkımlar meydana getirebileceğini herhalde tahmin etmek güç olmasa gerektir.

Yavrularımızı ve genç kuşaklarımızı böylesine fitne tohumlarına karşı kim savunacak ve kim koruyacaktır?

Peki biz analar ve babalar acaba ciğerpare çocuklarımız için öyle bir sorumluluğa ve hassasiyete sahip miyiz?

Sevgiler, saygılar…

Hasan Erden/ www.anahaberyorum.com

 

[1] Fethullah Gülenci olarak ün yapan Prof. Dr. Suat Yıldırım, “Kiliseyi İslam ile Diyalog İstemeye sevk eden sebepler”, Yeni Ümit Dergisi, Sayı : 16 Nisan-Mayıs-Haziran 1992, A.K.: A.C. Anavvati tarafından Vers un dialogu-ve… s.593\’

[2] Kendi Belgeleriyle Anadolu’daki Amerika, 19 Yüzyılda Osmanlı İmparatorluğu’ndaki Amerikan Misyoner Okulları, Dr. Uygur Kocabaşoğlu,  s: 33

[3] Mustafa Yıldırım, a.g.e., s: 407, A.k.: Mother Jones, May/June 2002, s.46

[4] http://www.cemalagirman.com/kof_orytlist_01.html

[5] Yazarın Oryantalizm ve Oryantalistler başlıklı araştırması: http://www.cemalagirman.com/kof_orytlist_01.html

[6] Fazlur Rahman, İslam, çev., Mehmed Dağ-Mehmet Aydın, Ankara 2000, s. 96

[7] Guraya, M. Yusuf, Origins of Islamic Jurisprudence, Lahor 1985, s. 18. Krş., age’in tercümesi Sünnetin Neliği Sorununa Metodik bir Yaklaşım, çev., Mehmet Emin Özafşar, Ankara 1999, s. 47

[8] Brown, Daniel, İslam Düşüncesinde Sünneti Yeniden Düşünmek, çev., Sabri Kızılkaya-Salih Özer, Ankara 2002, s. 37

[9] Bk. Bedevî, Abdurrahman, Mevsû‘atu’l-Musteşrikîn, Beyrut 1993, s. 28-32

[10] Duncan Black MacDonald, Aspects of Islam, New York 1911, s. 12-13

[11] Hüseyin, “Oryantalizm’in İdeolojisi”, s. 18

[12] Hüseyin, “Oryantalizm’in İdeolojisi”, s. 25

[13] Mesela bk. Watt, W. Montgomery, Hz. Muhammed’in Mekke’si, çev., Mehmet Akif Ersin, Ankara 1995; Gibb, İslam Medeniyeti Üzerine Araştırmalar, s. 193-236: “İslamda Dini Düşüncenin Yapısı” adlı makale.

[14] Bk. Pruett, “İslam ve Oryantalizm”, s. 69

[15] Pruett, “İslam ve Oryantalizm”, s. 66

[16] Pruett, “İslam ve Oryantalizm”, s. 73

[17] Von Grunebaum, Essays, s. 13-14

[18] Pruett, “İslam ve Oryantalizm”, s. 74.

[19] Said, Oryantalizm, s. 106. Ayrıca bk. Oryantalist Yaklaşıma İtirazlar, Derleyen: M. Emin Özafşar, Ankara 1999, s. 13.

[20] Kureşî, “İyi Niyetli Tarafgirlik : Kenneth Cragg Üzerine Bir Deneme”, s. 197.

Daha Fazla

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir