Sevmeyi ve Merhameti Ondan Öğrendik
Sahabe, İki Cihanın Efendisine olan sevgisini anlatmak istediğinde “anamız-babamız, canımız sana feda olsun Ya Resulallah” derlerdi.
Biz Gaye İnsan, Ufuk Peygamber’i Allah’ı sevdiğimiz için severiz…
O’nu Allah “sev” dediği için severiz,
O’nu Allah sevdirdiği için severiz,
O’nu bize sonsuz mutluluğun yolunu gösterdiği için severiz,
O’nu bizim saadetimiz için bir ömür eza ve cefaya katlandığı için severiz,
Onun içindir ki biz O’nu, O’nu görmeden de çok ama çok severiz.
Allah Rasülü’nün varlığının kaç Bahar’a bedel olduğunu bilmeyenler; O’nun yokluğunun ıstırabını duyabilir mi?
Çok zor, ama imkansız değil…
Ey Allah’ın Rasülü;
Sevmeyi ve merhameti senden öğrendik.
Yaşamanın ve ölmenin, ölmeden önce ölüp öldükten sonra yaşamanın ve yaşatmanın sırrını senden öğrendik.
Yokluğunda seni çok özledik Ey Nebi,
Sana değen rüzgarı, Seni örten bulutu çok özledik.
Özlemeyi, sevmeyi, sevilmeyi, sevindirmeyi çok özledik…
Aşkı, gözyaşını, müsamahayı, ahlakı, adabı, irfanı, feraseti, basireti, adaleti, muhabbeti çok özledik…
İzzeti, Hikmet’i, şefkati, hürmeti, merhameti çok özledik.
Seni çok arıyoruz, Seni çok özlüyoruz Ya Rasülallah!
Bizi bu çağa, bu hayata, bu yaşadıklarımıza karşı dik tutan senin sevgindir, senin kokundur.
Yel essin, kokun gelsin Ya Rasülallah!
Allahım yaradılışımızı güzel kıldığın gibi ahlakımızı da güzelleştir. Kur’an ahlakı ile, Sevgili Peygamberimizin ahlakı ile ahlaklandır. Ahirette şefaatine eriştir. Kıyamet gününde Livaül Hamd Sancağı’nın altında buluşmayı nasip eyle.
Allahümme salli ala Seyyidina Muhammedin ve ala ali seyidina Muhammed.
Ruhunuz saîd, ömrünüz mezîd, Mevlid-i Nebevî’niz mübarek olsun
Cemil BAĞLAMA
